منطقه پندیک استانبول

منطقه پندیک استانبول یکی از مناطق شهری پرجمعیت استانبول می باشد که در شرق بخش آسیایی آن قرار دارد. همسایگان این منطقه از شمال شیله و چکمه کوی، از شرق توزلا، از جنوب غرب کارتال، از غرب سلطان بیلی و از شمال غرب سنجاق تپه می باشند.

پندیک از جنوب دارای نوار ساحلی 9 کیلومتری با دریای مرمره و از شرق با استان کوجااِلی همسایه است. مساحت آن 180.20 کیلومتر مربع و طبق آمار سال 2020 دارای 726.421 نفر جمعیت (پرجمعیت ترین منطقه بخش آسیایی) است. این منطقه در سال 1987 با جدا شدن از منطقه کارتال به یک منطقه مستقل تبدیل شد.
منطقه پندیک توسط بزرگراه ای 80 (تم) عملا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. بخش جنوبی منطقه با دارا بودن بافت متراکم شهری، مملو از ساخت و ساز و مظاهر شهرنشینی می باشد. عمده افراد منطقه پندیک استانبول در این بخش سکونت دارند. ولیکن برخلاف این بخش، قسمت شمالی پندیک، بکر، طبیعی و پوشیده از فضای سبز و درختان جنگلی است. همچنین بخش عمده ای از مرزهای شمالی این منطقه، در مجاورت دریاچه سد اومرلی می باشد. 
منطقه پندیک هم به مانند منطقه مال تپه در دوران معاصر (نیمه اول قرن بیستم)، بغیر از کارکرد کشاورزی آن، بیشتر به عنوان خانه دوم و مقصد تعطیلات آخر هفته و تابستان مرفهین شهرنشین شناخته می شد. اما با آغاز دهه 70 میلادی و افتتاح اولین پل استانبول بر روی تنگه بسفر در سال 1973، تردد و رفت و آمد به این منطقه افزایش یافت.

منطقه پندیک

در ادامه، توسعه موسسات صنعتی و افتتاح کارخانه کشتی سازی پندیک در سال 1982 در پندیک، این منطقه را با هجوم خیل عظیم کارگران مهاجر مواجه نمود. بدین ترتیب آخرین نشانه-های مراکز استقرار تابستانی را از پهنه پندیک پاک شد. با توجه به ارزانی زمین و دسترسی های احداث شده در آن، آپارتمان های ارزان قیمت، جایگزین باغات و خانه های ییلاقی شدند. پندیک به منطقه ای شلوغ و محبوب برای قشر کارگر تبدیل گردید.

لازم بذکر است که امروزه منطقه پندیک با توجه به بافت متراکم کارگری و ترک نشین خود، مقصد مناسبی جهت خرید مسکن برای مهاجرین به حساب نمی آید. خرید ملک در منطقه پندیک استانبول معمولا با رویکرد سرمایه گذاری میان مدت (5 تا 10 ساله) انجام می پذیرد. 
یکی از مهم ترین ویژگی های منطقه پندیک، واقع شدن فرودگاه صابیجا گوکچن در این منطقه است. فرودگاه صابیحا دومین مرکز حمل و نقل هوایی استانبول می باشد که در سال 2001 افتتاح گردیده است.

هزینه ساخت این فرودگاه 550 میلیون دلار بود و به نام خانم صابیحا گوکچن، اولین خلبان زن جنگنده جهان و اولین خلبان زن ترکیه نامگذاری شد. فرودگاه صابیحا پس از فرودگاه استانبول، دومین فرودگاه شلوغ کشور ترکیه می باشد.

از دیگر بناهای شاخص این منطقه می توان به دانشگاه سابینجی اشاره نمود که جزو برترین دانشگاههای ترکیه و حتی جهان است. این دانشگاه در رتبه بندی برترین دانشگاه های جهان از دیدگاه موسسه آموزش عالی تایمز در سال 2021 حایز رتبه 501 جهان شد.

منطقه پندیک در خصوص مقوله حمل و نقل در دو رویکرد درون شهری  و برون شهری، دارای دو عملکرد متفاوت است.

پندیک

در ارتباط با موضوع حمل و نقل برون شهری و برقراری ارتباط با سایر نقاط ترکیه، منطقه پندیک استانبول با بهره گیری از فرودگاه صابیحا بعنوان هاب هوایی، ایستگاه راه آهن پندیک بعنوان هاب زمینی (ریلی) و اسکله دریایی پندیک بعنوان هاب دریایی، دارای عملکردی درخشان می باشد. لیکن در زمینه حمل و نقل درون شهری  معضل دسترسی مناسب ساکنین به مناطق مرکزی وجود دارد. این قضیه بدلیل فاصله این منطقه از مرکز شهر استانبول است.
 دسترسی جاده ای این منطقه از طریق بزرگراه های ای-80 (تم)، دی-100 (ادامه بزرگراه ای 5)، او-7 (با دسترسی به پل سوم بسفر) و جاده ساحلی به عنوان شریان اصلی و جاده های فرعی متصل به این شریان ها به یکدیگر، فراهم شدند. لیکن در این معابر ارتباطی، حمل و نقل عمومی نقش پر رنگی ندارد. در غیاب خط متروبوس، سرویس حمل و نقل عمومی به صورت محدود و در غالب خطوط اتوبوس روزانه و دولموش ها ارائه می گردد. بدین ترتیب بخش عمده حمل و نقل شهری در منطقه پندیک توسط وسایط نقلیه شخصی انجام می پذیرد.

البته از سال 2016 و با احداث 3 ایستگاه خط مترو M4 در منطقه پندیک، بخشی از مراجعات شهری ساکنین توسط مترو انجام می پذیرد.

برای خرید ملک ارزان در استانبول می توانید از سایت املاک ترکیه کوبه استفاده کنید.